آشنایانه کشد خار رهت دامن ما

گویی این بود ازین پیش به پیراهن ما

بی تو چون باده که در شیشه هم از شیشه جداست

نبود آمیزش جان در تن ما با تن ما

سایه و چشمه به صحرا دم عیسی دارد

[...]

جز هوایی نبود این همه ما و من ما

خالی از تن چو حباب آمده پیراهن ما

گشت سائل از امام رهنما

آفتاب آسمان اِنّما

در بزم چمان آمده سرو چمن ما

امشب همه رشک چمن است انجمن ما

ماه است که در بزم برافروخته طلعت،

یا شمع رخ مهوش سیمین بدن ما؟

خوب است که در بزم من آید به تماشا،

[...]

بدو گفت بابم که ای رهنما

دگر شب شوند این دو مهمان ما

گل گلبن فضل ابن نما

که دانش ازو دیده نشو و نما