اگر کشته آید به دست تو گرگ

تو باشی به روم ایرمانی بزرگ

چنین گفت هیشوی کاین پیر گرگ

همی برتر است از هیونی سترگ

همی اژدها خوانم این را نه گرگ

تو گرگی مدان از هیونی بزرگ

چو نزدیک شد بیشه و جای گرگ

بپیچید میرین و مرد سترگ

بترسم بروبر ز چنگال گرگ

که گردد تباه این جوان سترگ

که گر بر من این اژدهای بزرگ

که خواند ورا ناخردمند گرگ

بیاسود و برخاست از جای گرگ

بیامد بسان هیون سترگ

سخنشان ز گشتاسپ بود و ز گرگ

که زارا سوار دلیر و سترگ

بدیدی به خواب اندرون رزم گرگ

به کردار نر اژدهای سترگ

چنین گفت کای نامدار بزرگ

به پایان رسید آن زیانهای گرگ

جهانی نظاره بران پیر گرگ

چه گرگ آن ژیان نره شیر سترگ

به یاران چنین گفت کان زخم گرگ

نبد جز به شمشیر مردی سترگ

اگر بازگویی تو آن کار گرگ

بوی مر مرا رهنمای بزرگ

به اهرن چنین گفت کز کار گرگ

بگویم چو سوگند یابم بزرگ

چو از پیش زین اندر آویخت ترگ

برو تیر بارید همچون تگرگ

کجا داد آن دستگاه بزرگ

بران گرگ و آن اژدهای سترگ

شما از دم اژدهای بزرگ

پر از بیم گشتید از کار گرگ

که نر اژدها با سرافراز گرگ

تبه شد به دست دو مرد سترگ

به بیشه درون آن زیانکار گرگ

به کوه بزرگ اژدهای سترگ

گمانم که هست از نژاد بزرگ

که پرخاش جویست و گرد و سترگ