من او را ندیدم به جز نیک رای

که داند ز راز دلش جز خدای

چو خورشید لشکر درآورد تنگ

ز روی زمین پاک بزدود زنگ

نشست از بَرِ تخت لؤلؤ به گاه

[...]

چو جام ما خوری اندر خرابات

ترا من محو گردانم سوی ذات

چو جام ماخوری در عز و در ناز

نقاب هستی از پیشت برانداز

چو جام ما خوری و مست گردی

[...]

یکی روزی بر احمد شد ابلیس

سلامی کرد او بی مکر و تلبیس

بزاری مستمند و خوار بنشست

بر سیّد عجب بی خار بنشست

صحابه هیچکس او را نه بشناخت

[...]