حقیقت حق تعالی جان جانست

که راز آدم حوّا نشانست

حقیقت دان که دنیا بوستانست

ولی آن سر در او میوه عیانست

حقیقت جوهر قرآن چو جانانست

که اینجاگه ترا پیدا و پنهانست

ز نور او زمین و آسمانست

ز دید او مکین وهم مکانست

وجودت ظلمت آباد جهانست

ولکین آفتاب عین جانست

ز عقل سفل افعال جهانست

که نورش در زمین و در زمانست

مرا حاجت بدرگاهت چنانست

که در عالم نمود من عیانست

همه اسرار در پیشم عیانست

که روی تو تماشاگاه جانست

حقیقت نور قرآن جان جانانست

ولی از دیدهٔ اغیار پنهانست

حیات جاودانم در دل و جانست

دل و جان زنده از دیدار جانانست

عیان شد یار و از دیده نهانست

اگرچه جمله هم کون و مکانست

ز وصلش گر عیان خواهی عیانست

درون جان بقای جاودانست

بقای جاودان معنیّ قرآنست

کزو مر جمله این اسرار پنهانست

جمال تو وصال عاشقانست

لقای تو کمال جاودانست

در این گنج تو اسرار عیانست

کنون این گنج از دیده نهانست

همه دردش نهان اندر نهانست

همه گفتن زبان بیزبانست

دم من عین ذاتِ لامکانست

حقیقت راست خواهی جان جانست

در این دنیا مرا شادی از آنست

که ما را سرّ معنی جان جانست

دم مردم از او صوری روانست

از اوهر جان یقین نور عیانست

درون جان حقیقت جان جانست

چگویم آشکارا و نهانست