یکی دریای بی پایان نهادند

وزان دریا رهی با جان گشادند

یکی بر روی آن دریا برون شد

گهی مؤمن گهی ترسا برون شد

درین دریا که بی قعر و کنارست

[...]

سبویی می‌ستد رندی ز خمار

که این ساعت گرو بستان و بردار

چو خورد آن باده گفتندش گرو کو؟

گرو گفتا «منم» گفتند «نیکو

زهی نیکو گرو! برخیز و رو تو

[...]

یکی را دید آن دیوانهٔ دین

که تُرکی مرده را می‌کرد تلقین

بدو گفت ‌«اعجمی ترک‌ِ تو آنگاه

که زنده بود ناافتاده در چاه

نکو نشنود اندر زندگانی

[...]

شنود آن روستایی این سخن راست

که عنبر فضلهٔ گاو‌ان دریا‌ست

گوی پر آب اندر دِه فرو کرد

بیامد از خری گاوی در او کرد

همه سرگین گاو از آب برداشت

[...]

توکل کرده‌ای کار اوفتاده

به‌جای آورد چل حج پیاده

مگر در حج آخر با خبر بود

گذر کردش بخاطر این خطر زود

که چل حج پیاده کرده‌ام من

[...]

یکی بر خُم نشست و خویش خم ساخت

که اطلس بایدم با اسب و با ساخت

بدو گفتند تا اطلس شود راست

ز کرباست بباید پیرَهَن خواست

برین آن مرد در خم خورد سوگند

[...]