لا تخلطن خبیثات بطیبة

و اخلع ثیابک عنها و انج عریانا

کل امرئ سوف یجزی قرضه حسنا

او سیّئا و مدین مثل ما دانا

آرنده ظلمات و برآورنده انوار است، بیننده احوال و داننده اسرارست.

آن را صنما که با وصالت کار است

با رنگ رخ تو لاله بی‌مقدار است

با بوی سر زلف تو عنبر خوارست‌

بیچاره آدمی، میان دو صفت مدهوش گشته، میان دو نام بیهوش شده.

حضرتش عز و جلال و بی‌نیازی فرش او

حیرت اندر حیرتست و تشنگی در تشنگی

گه گمان گردد یقین و گه یقین گردد گمان‌

راه توحید را بعقل مجوی

دیده روح را بخار مخار

بخدای ار کسی تواند بود

بی‌خدای از خدای برخوردار

سایق و قاید صراط الدین

[...]

دور باش از صحبت خودپرور عادت‌پرست

بوسه بر خاک کف پای ز خود بیزار زن‌

خورشید تویی بذره من مانندم

چون ذره بخورشید همی بینندم‌

فر کو نه بدی باشه آن را که سها بود

عاشق بهمه جایی انگشت‌نما بود