کلید رای فتح را دندان پدید است

که رای آهنین زرین‌کلید است

ز صد شمشیرزن رای قوی به

ز صد قالب کلاه خسروی به

به رایی لشگری را بشکنی پشت

[...]

کبکی به دهن گرفت موری

می‌کرد بر آن ضعیف زوری

زد قهقهه مور بیکرانی

کای کبک، تو این چنین ندانی

شد کبک دَری ز قهقهه سست

[...]

بامدادان که صبح زرین تاج

کرسی از زر نهاد و تخت از عاج

کار‌دار‌ان و کار‌فرمایان

هم قوی‌دست و هم قوی‌رایان

از عرب تا عجم سوار شدند

[...]

خرد هر کجا گنجی آرد پدید

ز نام خدا سازد آنرا کلید

خدای خرد‌بخش بخرد‌نواز

همان ناخردمند را چاره‌ساز

رهایی‌ده ِ بستگان سخُن

[...]

خدایا تویی بنده را دستگیر

بود بنده را از خدا ناگزیر

تویی خالق بوده و بودنی

ببخشای بر خاک بخشودنی

به بخشایش خویش یاریم ده

[...]

محمد که بی‌دعوی تخت و تاج

ز شاهان به شمشیر بستد خراج

غلط گفتم آن شاه سدره سریر

که هم تاجور بود و هم تخت‌گیر

تنش محرم تخت افلاک بود

[...]

مغنی برآرای لحنی درست

که این نیست ما را خطایی نخست

بدان لحن بردن توان بامداد

همه لحن‌های جهان را ز یاد

فلاطون چو در رفتن‌آمد چه گفت

[...]

پیری عالم نگر و تنگی‌اش

تا نفریبی به جوان رنگی‌اش

بر کف این پیر که برنا وَشَست

دسته گلی می‌نگری، و آتش‌ست

چشمه سراب است فریبش مخوَر

[...]