خراسان سینهٔ روی زمین از بهر آن آمد

که جان آمد درو، یعنی عبیدالله خان آمد

زهی خان همایون‌فر که بر فرق همایونش

پر و بال همای دولت او سایبان آمد

شهنشاه فلک مسند، که بهر خواب امن او

[...]

کردگارا به بی‌نیازی خویش

به کریمی و کارسازی خویش

به سهی‌قامتان گلشن ناز

به ملامت‌کشان کوی نیاز

به صفات جلال و اکرامت

[...]

بیا، ای صبح دولت را طلب گار

چو صبح اهل دولت صدق پیش آر

براه راست رو، تا می توان رفت

که می باید بجای راستان رفت

مرو کج، این حدیث راست بشنو

[...]

بیا، ای در جهان مشهور گشته

بصدر انجمن مغرور گشته

بهر کس تا بکی هر جا نشینی؟

خدا یار تو، گر تنها نشینی

دویدی سالها در هر طریقی

[...]