ای نسخهٔ نامهٔ الهی که توی

وی آینه جمال شاهی که توی

بیرون ز تو نیست هرچه در عالم هست

در خود بطلب هر آنچ خواهی که توی

آن منعم قدس کز جهان مستغنی‌ست

جان همه اوست او ز جان مستغنی‌ست

هرچیز که وهم تو برآن گشت محیط

او قبلهٔ آنست و از آن مستغنی‌ست

تا ظن نبری که ره روان نیز نیند

کامل‌صفتان بی‌نشان نیز نیند

زین‌گونه که تو محرم اسرار نه‌ای

می‌پنداری که دیگران نیز نیند

صد سال بقای آن بت مه‌وش باد

تیر غم او را دل من ترکش باد

بر خاک درش بمرد خوش خوش دل من

یا رب که دعا کرد؟ که خاکش خوش باد