شه به چنین وقت برآهنگ می

رخش طرب کرد روان پی به پی

باده همی خورد و نمی‌خورد غم

عیش همی کرد و نمی کرد کم

ریخته ساقی می رنگین به جام

[...]

بیره تنبول که صد برگ بست

چون گل صد برگ بیامد بدست

نادره برگی چو گل بوستان

خوب‌ترین نعمت هندوستان

تیز چو گوش فرس تیزخیز

[...]

چو بنشست بر تخت قطب زمانه

که چون قطب بادش بقا جاودانه

هوس خاستش کاز پی ملک داری

بکار بناها کند استواری

چو صاحب خلافه شد از عدل رافه

[...]

بوستان بشکفت و روی لاله خندان گشت باز

بر رخ گل طره سنبل پریشان گشت باز

سبزه خطی چند بهر خواندن بلبل نوشت

بلبل آن گه از خط خوبان غزلخوان گشت باز

خون لاله گوییا خواهد چکید از تیغ کوه

[...]