رسید امروز ایام گل و شد باغ بزم آرا

برآمد لاله بر کف جام می از دامن صحرا

دویده خون در اعضا ارغوان را چون رخ ساقی

فتاده همچو سنبل بید مجنون را سر سودا

زند بر نافه آهو سیاهی غنچه لاله

[...]

نگار شاطری دارد رخم زرد

نه شاطر بلکه خورشید جهانگرد

نزاکت جلوه او را هم آغوش

خرام قامتش از دل برد هوش

لبانش همچو آب زندگانی

[...]

نگار طشتگر دارد دل سخت

مرا باشد چو انگشتش سیه بخت

چو انگشت از سوادش منفعل شام

ره آمد شدن گم کرده ایام

دکان اوست پر از آتش گل

[...]