اندر اسماء خمسه اسمی هست

کاندر او نکته‌ای بود باهر

پنج حرف در حرف اوسط او

می شود هر دو سمت او ظاهر

ضرب در نفس نیم اوّل او

[...]

ای شاعری که چون تو سخن سنجی از عدم

ننهاده پا به دایره ی روزگارها

مشّاطه وار، کِلک بدیع تو کرده است

در گوش نوعروس سخن گوشوارها

داری وفا تخلّص و دارند نیکوان

[...]

ای فارسی که بر فرس طبع فارسی

هستی سواره و دگران نی سوارها

وی شاعری که چون فرس طبع زین کنی

شعرات جان سپر، شعرا، پی سپارها

هستی تو خود ظهیر ظهیری و انوری

[...]

ای مرا هم قبله هم مالک رقاب

ای به چرخ عقل و دانش آفتاب

ای که از دیوان منشی ازل

شد «وفایی» وفادارت خطاب

ای که گلزار بدیع نظم را

[...]