سپهر قدرا بر درگهت «نظیری » را

گمان نبود که بیند به کام دل دشمن

اگرچه دل که ز پیوند تو بریده شود

به راحتش نتوان دوختن به صد سوزن

به عده تو نشستم پری وشی زادم

[...]

جهاندار فرمان روا شاه اکبر

که ملک از پدر تا به آدم گرفته

دو عالم جگر تشنه سیراب گشته

نگینی کز انگشت از نم گرفته

ز ایثار زر بس عرق کرده دستش

[...]

داراب دوم طفل فلک مهد جلی قدر

رخسار ظفر حسن کرم نور عقیده

نیک آمدی ای چشم جهانی به تو روشن

طالع گل اقبال ز مولود تو چیده

هر حرف پسندیده که در نسخه فضل است

[...]