از آن شد پیاده شه حق پرست

به زین دگر باره گی بر نشست

چنین تا به شش اسب را شد سوار

نگشتند زان شش یکی رهسپار

چو این دید شاه پیمبر نژاد

[...]

پس از رزم حجاج مسروق راد

زعابس سخن کرد بایست یاد

چه عابس نبرده سواری سترگ

دلیری گرانمایه مردی بزرگ

به ناورد سر پنجه شیر داشت

[...]

دو زلف ازکمندش دلاویزتر

خود از تیغ برنده خون ریزتر

جمال رسول ازرخش رونمای

به خفتانش در جان شیر خدای

نمی داشتی باره را گر عنان

[...]

یکی پور بودش به پرده سرای

سمن بوی، گل روی و خورشید رای

دل شاه آکنده از مهر او

رخ روشنش تازه با چهر او

نرفته بر او سال بیش از چهار

[...]

پس از غارت خیمه ی شهریار

ز لشگر سپهدار بد روزگار

گزین کرددونی بداندیش و گفت:

یکی آرزو دارم اندر نهفت

برآید اگر از شما کام من

[...]

یکی نامه بنوشت پنهان ز غیر

به سوی برادرش پور زبیر

که برما جهان راه شادی ببست

بخوردم زمختاریان من شکست

همه لشگر کشته یا خسته اند

[...]

بیفکندش آن سر به سم سمند

بدو خیره چون گشت آن ارجمند

بدیدش همان مرد جاسوس بود

که با میر آن نیکویی ها نمود

بدوگفت مهتر که نیک آمدی

[...]