چو یکچند بگذشت وزان نامور

بجست و نیامد به دشمن خبر

پرستنده ای داشت پور زیاد

که بدنام او معقل پر فساد

یکی روز خواندش برخویش وگفت

[...]

چو کارفریضه بپرداختند

هم اندر زمان ساز ره ساختند

به همراهشان حر روشن روان

عنان برعنان با سپه شدروان

به نیمه ره از کوفه مردی سوار

[...]

فراز آمد این گه ز گفتار من

که از مسلم ثانی آرم سخن

چه مسلم اسد گوهری پاکخوی

که بد عو سجه باب آن نامجوی

ز شیر خدا مردی اندوخته

[...]

که هان ای شهنشاه آخر زمان

که بر تو درود آید از عرشیان

حسنیت (ع) بود این تن باژگون

دو صد پاره آغشته با خاک و خون

که ببرید از پشت دشمن سرش

[...]

چه دندان و لب؟ آنکه خیرالبشر

بدان بوسه می داد شام و سحر

چه لب ها؟ که بوسید روح الامین

ز روی نیازش به عرش برین

یکی پیر بود اندر آن انجمن

[...]