یکی راز گویم بری از دروغ

پذیرد ورا هر که دارد فروغ

چو بگذشت بر سر مرا سال سی

فراز آمدم رنج و انده بسی

شدم از سم رخش غم پایمال

[...]

کشان روزبانان به بند اندرش

بردند زی مرد بد گوهرش

سپهبد ازآن کافر زشت نام

بتابید روی و نکردش سلام

یکی زان میان بر به مسلم بگفت

[...]

شنیدم که در ثلعبیه ز راه

تنی دو رسیدند نزدیک شاه

یکی نوجوانی چو سرو بلند

دگر مادر پیر آن ارجمند

بگفتند شاها بسی سال هست

[...]

ثمین گوهر دجر عبد مناف

همی راند تا جایگاه شراف

درآنجا به فرمان آن رهنمای

سرا پرده ها گشت گردون گرای

به خرگه بیاسود فرخنده شاه

[...]

گرانمایه فرزند حیدر تویی

در حاجت خلق یکسر تویی

تویی آفتاب سپهر رشاد

تو باب الحوائج تو باب المراد

سرآمد به من بر کنون هشت ماه

[...]

چو رزم سپهبد به پایان رسید

سخن باید از رزم اکبر شنید

برا ای دل از سینه وقت غم است

به هش باش هنگامه ی ماتم است

ولی سخت باید چو خاراستان

[...]

رسیدیم نزدیک یثرب زمین

بفرمود آن رهبر چارمین

سراپرده ی بی خداوند شاه

به هامون درون برزنند آن سپاه

چو پرداخته گشت پرده سرای

[...]

تو دست از تن میر اسلامیان

فکندی برای شه شامیان

جوان علی (ع) را فکندی زپای

ببراد دست تو ای تیره رای

نترسیدی از صولت حیدریش

[...]

ساقیا می ده که می جان است گویی نیست هست

جان چه باشد باده ایمان است گویی نیست هست

گر نداری صاف، دردم می کشد دُردم بده

درد ما را دُرد درمان است گویی نیست هست

ساقیا عید غدیر است و به منبر مصطفی

[...]