درآن روز در خیل کوفی سپاه

یکی بدگهر مرد بد رزمخواه

ز چنگال او بوی خون آمدی

که هر شیر نر زو زبون آمدی

چو گشتی به میدان کین رهسپر

[...]

یکی نقطه شد میمنه و میسره

ز شمشیر شه گرد آن دایره

سواری که آن تیغ بر وی رسید

دگر چهره ی زندگانی ندید

شد از باد گردان رزم آزمای

[...]

زخرگه برون آمدم با شتاب

دلی پر ز آتش دو دیده پر آب

به ناگه بیفتادم آن دم نگاه

سوی کشته ی شاه و یاران شاه

بدیدم بدن هایی از نور پاک

[...]

از آن پس که شد کشته آن شاه فرد

بد اندیش با وی بکرد آنچه کرد

بشد دشمن از نزد او برکنار

بماند اندر آن دشت تنها و زار

به پرواز برخاست مرغی سپید

[...]

همانگه یکی از غلامان پیر

بیامد ببوسید پیش سریر

یکی زشت مردش گرفتار بند

بداندیش و نستوده ناهوشمند

که او منقذ مره اش نام برد

[...]