درآن تیره شب سروباغ رسول

روان شد به بدرود قبر بتول

بدان تربت ازدیده بگشاد –رود

به مادر فرستاد لختی درود

که ای مام نیک اختر مهربان

[...]

برآهیخت برنده تیغ ازنیام

چو تندر خروشید و برگفت نام

که مسلم منم مرگ هر بد گهر

علی ولی را برادر پسر

نبی و دوده و هاشمی گوهرم

[...]

شنیدم که زد داور دین پناه

به سر منزل خسروی بارگاه

بیامد یکی پیر کافور موی

که خود عمرو بودی نکو نام اوی

ببوسید خاک و بنالید زار

[...]

گهی با خداوند خو راز راند

گهی نیز قرآن به آواز خواند

چو شد صوت قرآن آن شه بلند

سی و دو سرافراز پیروزمند

زلشگرگه دیو ناپاک هوش

[...]

ز سویی به خیمه درون شهریار

نشسته ز سرتا قدم محو یار

به پایان آن شب شه کامیاب

جهان بین زانی شدش گرم خواب

سراسیمه برداشت ازخواب سر

[...]

چو قاسم پسرزاده ی مرتضی (ع)

روان تن شاه دین مجتبی (ع)

قسیم جهیم و جنان را پسر

از آن قاسمش نام کرده پدر

یکی ماهرو نورس دل دونیم

[...]

چو شد دور لختی ز پرده سرای

ستاد اسب پیغمبر رهنمای

نمی رفت هرچ اش برانگیخت شاه

که بد دست حق بسته پایش زراه

همی برخروشید و افشاند دم

[...]

بیامد به بالین پور جوان

بیفتاد بر خاک زار و نوان

هم آغوش شد سرو آزاد را

به زاری برافراخت فریاد را

بزد بوسه بر پا و دست و سرش

[...]

به نزدیک منصور الیاس بر

فرستاده ای رفت و دادش خبر

که بد آدمی شوم و ناپاکدین

امیر از یزید، اندر آن سرزمین

به فرمان وی مردم آن دیار

[...]

خدایا به یعقوب آل رسول (ص)

بدان یوسف مصر جان بتول (س)

که درچاه زندان دوزخ تنم

مسوزان به جنت بده مسکنم

خود این دانم ای داور رهنمون

[...]