زمانی که قفقاز را روس برد

ز ایرانیان نام و ناموس برد

از آن روز گُردان و شیراوژنان

سزد گر بپوشند رخت زنان

از آن روز ایرانیان مرده‌اند

[...]

مخسب ای برادر که دزدان به خواب

بتازد برِ خفتگان با شتاب

تو در خوابی و خصم بیدار بخت

بدرّد بر اندامت از کینه رخت

بشو سرمهٔ خواب و مستی ز چشم

[...]

شنیدم که سیمرغ پیروزگر

چنین گفت با رستم زال زر

که از من به بهمن شهِ تاجدار

همی گو که ای پور اسفندیار

خداوند گیتی در این روز سخت

[...]

چو دانا به پایان رساند این سخن

تهمتن نیوشید سر تا به بن

به دل برسپرد آن سخن‌های نغز

که بوی می و مشک دادی به مغز

وزآن پس سوی بار شه رخش راند

[...]

چو گفتار و اندرز پیر کهن

تهمتن فرو خواند سر تا به بن

به خشم اندر آمد دل شهریار

که مغزش سبک بود و جانش نزار

بدو گفت کالیوه شد هوش من

[...]

شهنشه چو این داستان کرد گوش

درون شد پر اندیشه و لب خموش

بسنجید گفتار مرد خرد

که گفتار دانا روان پرورد

بدو گفت دانم که این تاج و تخت

[...]