ای ترک پارسی‌سخن خلّخی‌نژاد

ای از لب و رخ تو دلم شاد خوار و شاد

می ده که نوش باد مرا می ز دست تو

بر روی نرگس تر و آهنگ نوش باد

تا بامداد بوسه همی‌ده ز شامگاه

[...]

به چراگاه چو در شد سپه انجم

کوفتندی بسر سبزه غزالان سم

شاخ بزغاله شکستند و حمل گردید

حامل از نطفه خورشید نه از انجم

بره پیوست به آهو سر شب زان پیش

[...]

خدایگان من از حال بنده بیخبری

که بر تنم چه رسید از غم زمانه همی

ز غره رجب الفرد تاکنون شب و روز

به پیش تیر بلا شد تنم نشانه همی

زمانه بسکه زافلاس و فقر و نوبه و تب

[...]

سهی سروی از تخم شاهان کی

چو گلبن بروئید در خاک ری

بیاراست رخسار و بالا فراشت

گل و لاله از چهره در باغ کاشت

بتان سر نهادند بر پای او

[...]

ای تازه عروس مهربانم

وصل تو حیات جاودانم

خورشید سپهر اقتدارم

پیرایه بزم افتخارم

مهر تو نشسته در دل من

[...]

ببر خواند شهزاده دانا دبیر

بدو گفت کی شخص روشن ضمیر

یکی چامه بنویس چون روی حور

که باشد در او از تف نار نور

رقم ساز بر حکمران عراق

[...]