گنجور

نسیمی » دیوان اشعار فارسی » مثنویات » شمارهٔ ۱

 

آن شه والای گرامی گهر

واقف اسرار قضا و قدر

عالم تنزیل و کتاب کریم

عارف تأویل کلام قدیم

مظهر اسرار الهی بود

[...]

نسیمی
 

نسیمی » دیوان اشعار فارسی » مثنویات » شمارهٔ ۲

 

ای بی خبر از حقیقت خویش!

از غصه بیش و کم دلت ریش

دیوت زده راه و کرده عریان

از کسوت عقل و دین و ایمان

در چنبر دیو کرده گردن

[...]

نسیمی
 

نسیمی » دیوان اشعار فارسی » مثنویات » شمارهٔ ۳

 

ز اندیشه در بحر حیرت غریق

چو شیخی که گم کرده باشد طریق

سعادت نظر کرد در حال من

برآمد ز گل پای اقبال من

ز بد فعلی سگ نباشد عجیب

[...]

نسیمی
 

نسیمی » دیوان اشعار فارسی » مثنویات » شمارهٔ ۴

 

تو روی ماه و خور فضل خدا بین

که بست از فی و ضاد و لام آیین

ببین فضل خدا در صورت ماه

بشو از فی و ضاد و لام آگاه

ز گوش و چشم و بینی گر بدانی

[...]

نسیمی
 

نسیمی » دیوان اشعار فارسی » مثنویات » شمارهٔ ۵

 

ماییم قلندران معنی

در لنگر خوش هوای دنیی

آسوده ز خیر و شر عالم

آزاد ز جنت و جهنم

نی غصه نام و نی غم ننگ

[...]

نسیمی