گنجور

جویای تبریزی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۲۳ - در وصف آیینه خانه

 

این آینه خانه از وفور لمعان

وز صافی و روشنی بود چشم جهان

نواب درو نشسته چون مردم چشم

خدام به دورش زده صف چون مژگان

جویای تبریزی