این دیده باشی هندویی کز مهر و مه بستر کند

یا جادویی کز مشک تر خورشید در چنبر کند

گیرم تویی خورشید و مه این دو کی از زلف سیه

تاجی ز عنبر برنهد وز مشک تر افسر کند

سروی کی آید از چمن در رقص اندر انجمن

[...]

مرا چه کار بشکر لبان سیم اندام

که گر دعا کنم آید سزای او دشنام

خبر زسوز محبت شود چو پروانه

کسی که سوخت سراپای او چو شمع تمام

ملول گشت ملامتگر ار زرندی ما

[...]

در نیکویی افسانه‌ای از آشنا بیگانه‌ای

چون شمع در هر خانه ما نیز هم بد نیستیم

ای غیرت شمع چگل ای ماورای آب و گل

ای آرزوی جان و دل ما نیز هم بد نیستیم

نوح است با تو گر قرین آدم به کویت ره‌نشین

[...]

من به بیداری شب‌های غمت معروفم

به صِفات سگ کویت صنما موصوفم

نیست محروم تر از وصل تو کس چون من زار

گرچه در عشق تو اندر همه‌جا معروفم

به امیدی که دَمِ قتل ببینم رویت

[...]