یاد آیدم چو محنت ایام سخت خویش

بر تن درم چو مردم دیوانه رخت خویش

بیمار درد هجرم و مرگم بود طبیب

دارم دوا زخون دل لخت لخت خویش

پشمین کلاه خویش به سلطان نمی دهم

[...]

افکنده موی یارم، بس عقده‌ها به کارم

آشفته‌تر ز حالم، گردیده روزگارم

هرچند پار هم بود، دیوانگی شعارم

امسال شور مستی، افزون بود زپارم

مستم ولی نه از می، سرمست لعل یارم

[...]

من شیفته و مست و خراب از غم یارم

حیران و جگر سوخته از هجر نگارم

گر یار مرا باز نخواند به سر خویش

من خون جگر در غمش از دیده به بارم

سوگند بدان عهد که با زلف تو بستم

[...]