نه به تنها دل من از پی دلدار به رفت

هرکجا بود دلی، در سر این کار به رفت

دل سودازده با سلسله رقصد زطرب

تا که در سلسله ی گیسوی دلدار به رفت

ای خوش آن جان که نثار ره جانان گردید

[...]

شکر چون لعل تو شیرین نباشد

چو رویت سرخ گل رنگین نباشد

چو چشمت باده از خُلّر نیارند

چو مویت مشک تر در چین نباشد

گرفتم مشک چین ماند به مویت

[...]

امروز قلب عالم امکان بود ملول

روز مصیبت است و گه رحلت رسول

باشد ملول گر دل خلقی شگفت نیست

که امروز قلب عالم امکان بود ملول

کشتی چرخ غرقه ی طوفان اشک شد

[...]

بَرِ رُخ تو حرام است روی گُل دیدن

به پیش زلف تو جعد بنفشه بوئیدن

به نزد تنگ دهانت، به غنچه دل بستن

خطاست شرط کمال است، نکته سنجیدن

نموده وام، صراحی گریستن از من

[...]

ایا شمس گردون فضل و بلاغت

زتو تربیت یافته هر سخندان

تو را می سزد دعوی فضل کردن

که داری به دعوی زگفتار برهان

تو را می سزد مدحت شاه گفتن

[...]

عشق بخشنده مرا حشمت و جاه عجبی

از دل و آه سحر ملک و سپاه عجبی

رهنما عشق بود راه طلب ملک فنا

رهنمای عجبی دارم و راه عجبی

شرف خدمت درویش گرت دست دهد

[...]