چو خور سر زد از چتر فیروزه‌رنگ

سپهبد کمر کینه را بست تنگ

بفرمود تا اسب او زین کنند

یلان را به نخجیر آیین کنند

نشست از بر اسب با ماهروی

[...]

کزین روی شنگاوه چون پیل مست

بزد باز بر دسته گُرز دست

درآمد بناورد گه همچو شیر

خروشان و جوشان چو شیر دلیر

چو هیتال آن دید بگریست زار

[...]