ایکه موج سینه تو غوطه دریا دهد

پرتو طبعت فروغ عالم بالا دهد

گر ضمیر غیب گوی تو براندازد تتق

بسکه تشویر عروس کلبه خضر ادهد

ورزمنشور بیانت نقطه خواند فلک

[...]

باز این چه ظلمتست که در مجمعی چنین

کس را شکیب نیست دریغا قوام دین

عالم شبست وانجم تابان یکان یکان

کوآفتاب مشرق و کوصبح راستین

معشوق اهل عالم و مخدوم روزگار

[...]