آرام رفت از دل و آرام جان ندید

جان بر لب آمد و رخ آن مهربان ندید

بر گلشن خزان رسیده رویم ز اشک سرخ

بس جویبار خون شد و سرو و روان ندید

شد دامنم چمن ز گل اشک ای دریغ

[...]

ای سراسیمه قهر تو سپهر دوار

گرنه طاقی، ز چه نه طاق فلک رای مدار؟

توامان وار کنی جمع به هم آتش و آب

شاهد حال بود فی الشجر الاخضر نار

هست با حکم تو آسان تر هر کار که هست

[...]