روز و شب از بس که محو آن میان گردیده‌ام

موی می‌ترسم برآید عاقبت از دیده‌ام

فرصت عشرت ز کف ندهم به هرجایی که هست

گریه تا بس کرده‌ام بر حال خود خندیده‌ام

گل به بستر تا نیفشانی نمی‌خوابی و من

[...]

زبده اهل هنر ای آنکه با صد دیده، چرخ

روز و شب حیران بود از دانش و فرهنگ تو

اینکه یاران می کنند از آمدن پهلو تهی

نیست مقصودی بغیر از حفظ نام و ننگ تو

شاعران پرده در را میهمانی خوب نیست

[...]

داده حق سایه خود را دگر از نو خلفی

که توان دید درو فر فلک جاهی را

سرنوشتش که از آن یکرقم آمد اقبال

بهترین قطعه بود کلک یداللهی را

می توان یافتن از ناحیه شاه شجاع

[...]