|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از جذابیت و شوقی که به محبوبش دارد سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که اگر دلش به زلف محبوب بند شود، چگونه دچار آشفتگی و پریشانی خواهد شد. احساساتش همچون موجی که دریا را به حرکت در می‌آورد، او را دیوانه می‌کند. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که با وجود حرارت و شوقی که در وجودش احساس می‌کند، اگر از یاد محبوب غافل شود، دیگر هیچ حس و حال خاصی نخواهد داشت. به‌طور کلی، شعر به توصیف عشق و تب و تاب ناشی از آن پرداخته است.
هوش مصنوعی: دل خود را به زلف او می‌دهم و وقتی که به او وابسته شوم، مانند خضر که در دامان پریشانی است، به منزلت می‌رسم.
هوش مصنوعی: ذوق و شوقی که در من وجود دارد، باعث بی‌تابی و جنونم شده است. مانند موجی که نمی‌تواند آرام بگیرد و در کنار ساحل گرفتار زنجیر و علف‌های دریایی شده باشد، من هم در این حالت گرفتار و بی‌قرار هستم.
هوش مصنوعی: من که از آتش عشق و شوق زندگی می‌کنم، اگر هم شعوری داشته باشم، فراموشی از یاد تو برایم ممکن نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.