|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به شدت از احساسات درونی و عذابهایی که تجربه میکند، صحبت میکند. او از شرم و نفرتی که در آینه میبیند، آسیبهای دل خودش را پنهان میکند و از طلب و اندوهش میگوید. او به تصویر گل لالهای که بر لب جوی آب قرار دارد اشاره میکند و نشان میدهد که چگونه آرزوها و اشکهایش در آتش درونش میسوزند. همچنین با اشاره به سوزش و رنگ باختن شعله، به شدت عاطفی بودن و درد خود بهخوبی اشاره میکند و از اینکه دیگران نشانههای این آتش را ندانند، ابراز تاسف میکند. بهطور کلی، این اشعار گویای دردی عمیق و احساس ناامیدی شاعر است.
هوش مصنوعی: به خاطر شرم و حیا، چهرهام را مانند آتش میبینم و از دلسوختگیام نباید بپرسی.
هوش مصنوعی: من دلم به شدت برای کسی تنگ است و مانند لالهای که در کنار جویی قرار گرفته، دچار درد و آتش درونم هستم؛ حالتی از عشق و عاطفه که هیچکس نمیتواند از آن باخبر شود.
هوش مصنوعی: از شدت سوختن من، شعله رنگ خود را از دست میدهد. از ویژگی تلوّنی که در من به خاطر سرخوشی و شور و شوق وجود دارد، درباره آتش درونم سوال نکن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.