|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به تأثیر عمیق و غم‌انگیز عشق و نگاه معشوق می‌پردازد. او به زیبایی و جلوه‌های معشوق اشاره می‌کند که دنیا را پر از شکوه می‌سازد. شاعر از احساسات دردناک و مشکلی که از یاد معشوق به وجود آمده، سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که دلش نمی‌تواند از عشق او جدا شود و فقط به نگاهش وابسته است. در کل، این اشعار حاکی از شدت عشق و افسوس ناشی از دوری از محبوب است.
هوش مصنوعی: چشمان تو دارای دنیای پنهانی از غم و فتنه است و زیبایی تو به قدری دلنواز است که به آسمان‌ها نور و جلوه می‌بخشد.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم از یاد نگاهش که مثل خونریزی به من آسیب می‌زند، دور شوم؟ مگر این‌که از چشمان سرمستش نشانه‌ای از حیرت و شگفتی ببینم.
هوش مصنوعی: دل ما هرگز نمی‌تواند از زیبایی مژگان دست بردارد و تنها با نگاه او آرام می‌گیرد و چیزی را برای او فدا می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.