|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس آوارگی و فقدان هویت اشاره دارد. شاعر به این نکته میپردازد که در شرایط سخت و نبود امید، حتی ذرهای از قدرت و نور برای آنها وجود ندارد. تلاشها و ساختن چیزهای جدید به شکست منجر میشود و دلایل ناتوانی در آنها احساس میشود. به طور کلی، موضوع اصلی شعر عدم توانایی و ناامیدی در مواجهه با مشکلات است.
هوش مصنوعی: خانهی بیسروسامان ما نشانی از مقام و منزلت ما نداشت، زیرا حتی به اندازهی یک ذره نیز به خورشید نزدیک نبود و در عمق وجود ما قرار نداشت.
هوش مصنوعی: در این شعر، به قدرت و استقامت دل اشاره شده است. گفته میشود که وقتی بر اثر فشار و سختیها، احساس ضعف و ناتوانی به سراغ انسان میآید، اما دل باید بتواند با آن مقابله کند و از پس چالشها برآید. در حقیقت، حتی اگر شرایط دشوار باشد، نباید اجازه داد تا مشکلات توانایی ما را ناامید کند و باید بر روی قدرت خود تمرکز کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.