گداخت بر لب حسرت ترانه دل ما
تبسمی کن و بشکن بهانه دل ما
سلم فروخته خرمن به برق ناکامی
دمیدن و ندمیدن ز دانه دل ما
حباب چشمه نزدیک راه تفرقه ایم
خراب سیل غبار است خانه دل ما
ز جوش بلبل و پروانه چون گل از هم ریخت
به شاخسار جنون آشیانه دل ما
که در دل است که درگرد شوق پنهان است
زسجده پاشی ما آستانه دل ما
زساده لوحی حیرت اسیر نومیدیم
که راه گوش نداند فسانه دل ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و دردهای درونی می‌پردازد. شاعر از حسرت و آرزوهای ناتمام سخن می‌گوید و به روابط شکسته و ناامیدی‌ها اشاره می‌کند. او به زیبایی و fragility احساسات انسانی در برابر مشکلات و ناکامی‌ها اشاره دارد و از امیدهایی که در دل نهفته‌اند، صحبت می‌کند. شعر به نوعی انعکاس حالتی از سرگشتگی و جستجوی معانی عمیق‌تر در زندگی است.
هوش مصنوعی: لبخند ساده‌ای بر لبان تو نشان بده و دل ما را از این حسرت که غمگین است، رها کن.
هوش مصنوعی: به خاطر شکست و ناکامی، زندگی ما هم مانند دانه‌ای است که نمی‌داند باید بریزد و بمیرد یا هنوز فرصتی برای جوانه زدن دارد. دل ما در حال تماشا و انتظار است، اما هر لحظه احساس ناامیدی و یأس را تجربه می‌کند.
هوش مصنوعی: ما مانند حبابی در کنار چشمه هستیم و به دلیل اختلافات و تنش‌ها به راحتی می‌شکنیم. غبار و آشفتگی‌ها مانند جریانی از سیل، دل‌های ما را خراب کرده است.
هوش مصنوعی: از نشاط و شور بلبل و پروانه، دل ما مانند گلی که در هم ریخته، در آشیانه‌ای درختی از جنون قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: در دل ما شوقی پنهان وجود دارد که به سجده و عبادت می‌انجامد و ما به درگاه آن عشق و معشوق پژمرده‌ایم.
هوش مصنوعی: به خاطر سادگی ما و ناتوانی از انتظار، در حیرت و ناامیدی گرفتاریم، زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند حرف دل ما را بشنود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.