غمی که درد نیفزود ننگ سلسله باد
لبی که شکر نفرسود ساغر گله باد
ز آشنایی صیاد در شکنجه دام
دل رمیده عاشق شکار آبله باد
هجوم گریه ما گرد ما به جا نگذاشت
غبار خاطر یاران غبار قافله باد
نگاه گرم تحمل گداز و شوق رسا
دلی که خون نشود خونبهای حوصله باد
اسیر عشق کجا اختلاط عشق کجا
جنون در آتش انجام این معامله باد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ غم و دردهای ناشی از عشق و جدایی صحبت می‌کند. شاعر با تصاویری از طبیعت و احساسات انسانی، به بیان حالتی پر از اندوه و ناامیدی می‌پردازد. غم‌هایی که افزوده نمی‌شوند، عشق‌هایی که نمی‌سوزند و عواطفی که درگیر سردرگمی هستند. در نهایت، به احساس جنون و دردی که از عشق ناشی می‌شود، اشاره می‌کند و از آشفتگی و درگیری‌های درونی سخن می‌گوید.整体اً، این شعر نشان‌دهندهٔ چالش‌ها و سختی‌های عشق و وابستگی عاطفی است.
هوش مصنوعی: غم و اندوهی که بر دردهای پیشین نیافزاید، ننگی است برای زنجیره‌ی حوادثی که با زبانی شیرین نتوانسته‌اند. نوشیدنی خوشایند هم به نظرم نمی‌آید.
هوش مصنوعی: صیاد به‌خوبی می‌داند که چگونه در دام عشق گرفتار شود، و دل آن عاشق در حال فرار از درد و رنج ناشی از این عشق است.
هوش مصنوعی: اشک‌های ما به قدری زیاد بود که هیچ نشانه‌ای از یاد دوستان برجا نگذاشت، آن‌قدر که حتی غبار قافله باد نیز از بین رفت.
هوش مصنوعی: نگاه پرمهر و دلگرم می‌تواند درد و شوق را به خوبی نشان دهد و دلی که هیچگاه تسلیم نشود و در برابر سختی‌ها و ناامیدی‌ها از پا درنیاید، ارزش و بهای صبر را به خوبی درک می‌کند.
هوش مصنوعی: آدمی که در عشق گرفتار است، نمی‌تواند عشق را با درک و شعور خود ترکیب کند. این وضعیت او به جنونی شبیه است که در آتش عشق فرو رفته و نتیجه‌اش نمی‌تواند چیزی جز قرار گرفتن در چنین معامله‌ای باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.