|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات مجنون و شوق او نسبت به معشوقش اشاره دارد. مجنون در جستجوی عشق خود، سال‌ها در غم و اندوه به سر می‌برد و خاطرات او را مرور می‌کند. چشم‌های معشوق زمانی او را شکار می‌کند و مجنون را به فکرهای عمیق و دردآور فرو می‌برد. در نهایت، ناله‌های او از دل سوخته‌اش نشان‌دهنده‌ی بی‌نظمی و بی‌سکونی در زندگی‌اش است.
هوش مصنوعی: شوق روزی که مجنون به سراغ چاک گریبان تو می‌آمد، عمرهای زیادی بود که او بی‌پوشش و عریان به دنبال تو می‌گشت.
هوش مصنوعی: به یاد معمار مجنون می‌افتیم که با دل شکسته‌اش، رنگ هر خانه را به بیابان می‌پاشید.
هوش مصنوعی: نگاه تو در روزی که مرا در دام خود می‌انداخت، تا چه چیزها در دل تو می‌گذشت که به سرعت پشیمان می‌شدی.
هوش مصنوعی: صدای ناله‌ای که از دل سوخته‌ای برمی‌خاست، نشان می‌داد که نیستان تا چه حد دچار بی‌نظمی و آشفته‌گی می‌شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.