پادشه حکم ما روان بنمود
هم به نام خودش نشان بنمود
هر چه در غیب و در شهادت بود
همه ایثار بندگان بنمود
در میخانه را گشود به ما
راز پنهان به ما عیان بنمود
حکم تاج و کمر به ما بخشید
این عطا او به ما چنان بنمود
رو در آئینهٔ دلم بنمود
نام تمثال خویش جان بنمود
نقد گنج خزانهٔ اسما
جمله انعام این و آن بنمود
نعمت الله در ازل بنواخت
تا ابد میر عاشقان بنمود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره تقدیر الهی و عطاهایی است که خداوند به بندگانش می‌بخشد. شاعر اشاره می‌کند که خداوند به نام خود و با قدرتش، تمام خوبی‌ها و ایثار افراد را نمایش می‌دهد. او در میخانه‌ی وجود ما را به رازهای پنهان آشنا می‌کند و به ما نعمت‌هایی مانند تاج و کمر می‌بخشد. همچنین، خداوند تجلیات خود را در دل و جان ما نشان می‌دهد و در نهایت، وعده‌ای از عشق ابدی را به ما می‌دهد.
هوش مصنوعی: پادشاه فرمان ما را به وضوح اعلام کرد و همچنین نشانی از خود به نمایش گذاشت.
هوش مصنوعی: تمام آنچه در عالم غیب و در عالم شهادت وجود دارد، نشان‌دهنده فداکاری و ایثار بندگان خداست.
هوش مصنوعی: در میخانه را به روی ما باز کرد و رازهای پنهان را برای ما آشکار ساخت.
هوش مصنوعی: این لطف خداوند به ما چنین نشان داد که مقام و ارزشی که داریم، از اوست و ما را به این نعمت‌ها موهبت کرده است.
هوش مصنوعی: در آئینه دل من، تصویر تو نمایان شد و جانم حقیقت تو را نشان داد.
هوش مصنوعی: تمامی ویژگی‌ها و فضایل موجود در دنیا، مانند گنجینه‌ای از نام‌ها و صفات، به طرز جذابی به ما نشان داده شده‌اند.
هوش مصنوعی: خداوند در ابتدای خلقت از نعمت‌های خود به بندگانش عطا کرد و تا ابد دل‌باختگان را به عشق خود هدایت خواهد کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.