ما انا الحق از فنا خواهیم زد
خیمه در دار بقا خواهیم زد
پای کوبان جان خود خواهیم باخت
دستی از صدق و صفا خواهیم زد
در خرابات مغان خواهیم رفت
عاشقان را الصلا خواهیم زد
الوداع زاهدی خواهیم کرد
جام پر می یک دوتا خواهیم زد
گر بلائی بر دل ما بگذرد
مقبلانه مرحبا خواهیم زد
خویش را بیگانه وش خواهیم ساخت
این نفس با آشنا خواهیم زد
همچو سید در جهان بی خودی
دم ز توحید خدا خواهیم زد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمایل به رهایی از دنیا و پیوستن به عالم بقا اشاره دارد. شاعر با اشتیاق به «فنا» و گذراندن لحظات در خرابات، عشق و صفا را می‌سراید. او می‌خواهد از زهد و عزلت فاصله بگیرد و به جشن و شادی بپردازد. در نهایت، شاعر از بی‌خودی و توحید سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که در جستجوی حقیقت و وصل به خدا است.
هوش مصنوعی: ما از وجود خود دست بر می‌داریم و در جاودانگی و بقاء جا خواهیم گرفت.
هوش مصنوعی: با شادی و شوری به زندگی ادامه خواهیم داد و از روی صداقت و خلوص، کاری خواهیم کرد که ارزشمند باشد.
هوش مصنوعی: ما به میخانه مغان خواهیم رفت و برای عاشقان ندا و فریاد خواهیم زد.
هوش مصنوعی: وداعی با زاهدان خواهیم داشت و برای لحظاتی از زندگی لذت خواهیم برد و چشیدن طعم خوش شراب را تجربه خواهیم کرد.
هوش مصنوعی: اگر مشکلی بر دل ما بیفتد، با رویی گشاده و خوش‌آمدگویی به آن خواهیم پرداخت.
هوش مصنوعی: ما تصمیم داریم که خودمان را از دیگران جدا کنیم و این نفس را با شخصی نزدیک و آشنا ملاقات خواهیم کرد.
هوش مصنوعی: ما مانند یک سید در دنیا بی‌دلیل و بی‌هیچ هدفی، نام توحید خدا را بر زبان خواهیم آورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.