ناز با یار غار خوش باشد
آن میان در کنار خوش باشد
نقش رویش خیال می بندم
در نظر آن نگار خوش باشد
عشق او آفتاب تابان است
مهر او بی غبار خوش باشد
نور او را به نور او بنگر
آن نهان آشکار خوش باشد
لیس فی الدار غیره دیار
در چنین دار یار خوش باشد
در همه چون جمال او پیداست
گر یکی ور هزار خوش باشد
بلبل مست و صحبت سید
بابت گلعذار خوش باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و شیرینی عشق اشاره دارد. شاعر از خوشی و آرامش در کنار معشوق می‌گوید و عشق او را مانند آفتاب تابان توصیف می‌کند. او به زیبایی‌های ظاهری و باطنی معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که در کل هستی، جمال او چشم‌نواز است. همچنین سفر در عشق را مهم می‌داند و بر این باور است که تنها در کنار یار، زندگی خوش و با ارزش است. در نهایت، این شعر فضایی پر از عشق و شوق را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: نوازش و محبت با دوست در کنار هم لذت‌بخش و دلپذیر است.
هوش مصنوعی: تصور چهره‌اش را در ذهنم نقش می‌زنم و می‌خواهم که آن تصویر زیبا و دل‌انگیز باشد.
هوش مصنوعی: عشق او مانند آفتاب درخشان و روشن است و محبت او همواره پاک و بدون آلودگی می‌باشد.
هوش مصنوعی: به روشنی او نگاه کن؛ آنچه در خفاست، به وضوح آشکار می‌شود و این وضعیت بسیار دل‌چسب و خوشایند است.
هوش مصنوعی: در این خانه جز او کسی نیست، در چنین خانه‌ای بودن یار بسیار خوشایند است.
هوش مصنوعی: زیبایی او در همه جا مشهود است، بنابراین حتی اگر یکی یا هزار نفر هم زیبا باشند، باز هم او منحصر به فرد است.
هوش مصنوعی: بلبل شاد و سرمست در کنار سید، با زیبایی گل صحبت می‌کند و این حال و هوا برایش خوشایند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.