هرچه بخشد خدا به ما بخشد
پادشاهی به هر گدا بخشد
بحر رحمت به ما روان سازد
آبروئی به عین ما بخشد
دُردی درد عشق او مینوش
تا به لطفش تو را دوا بخشد
می به بیگانه کی دهد ساقی
ساغر می به آشنا بخشد
در خرابات اگر فنا گردی
از حیاتش تو را بقا بخشد
بندگی کن که حضرت سلطان
هرچه خواهی از او تو را بخشد
بینوایان نوا از او یابند
نعمت الله به بینوا بخشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به رحمت و بخشش خداوند اشاره میکند و میگوید که خدا به همه، از پادشاه تا گدا، نعمتهای خود را میبخشد. او به بیان اهمیت عشق و ارتباط با خدا میپردازد و میگوید که در درد عشق، باید به لطف و عطای او امیدوار بود. همچنین اشاره میکند که خداوند به دوستان و آشنایان خود نعمتهای بیشتری میدهد و در زندگی حتی در سختیها نیز بقای حقیقی را از او میتوان یافت. در پایان به بندگی و درخواست از خدا دعوت میکند و میگوید که خداوند به بینوایان هم عطا میکند.
هوش مصنوعی: هر چه خداوند به ما عطا کند، همانطور که پادشاهی را به هر فقیر هم میدهد.
هوش مصنوعی: خداوند رحمت فراوانی به ما میبخشد و به چشم ما عزتی میدهد.
هوش مصنوعی: عاشق با نوشیدن درد عشق او، به آرامی میکوشد که با لطف و محبتش تو را هم درمان کند.
هوش مصنوعی: ساقی فقط به دوستان و آشنایان خود شراب میدهد، نه به بیگانگان.
هوش مصنوعی: اگر در میکده به فنا و زوال برسی، از زندگیای که داشتی، باقیماندهای برایت به جا خواهد ماند.
هوش مصنوعی: خودت را تسلیم کن، زیرا که پادشاه بزرگ هر آنچه بخواهی به تو عطا خواهد کرد.
هوش مصنوعی: بینوایان از او آهنگ میگیرند و نعمتهای خداوند را در اختیار بینوایان قرار میدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.