هر کسی نقشی بر آبی می کشند
یا خیالی سوی آبی می کشند
گرچه می بندند نقشی درخیال
پیش مه رویم نقابی می کشند
می کشندم در خرابات مغان
گوئیا مست و خرابی می کشند
عاشقیم و عاشقان را بی حساب
می کشند و در حسابی می کشند
ما در میخانه را بگشوده ایم
باده نوشان خوش شرابی می کشند
سایه بان نعمت الله در نظر
بر مثال آفتابی می کشند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی نقش‌ها و خیالاتی می‌پردازد که افراد در زندگی خود ایجاد می‌کنند. شاعر به نوعی بیانگر این است که هر کس به طریقی در حال نقش‌آفرینی و فرار از واقعیت‌هاست. او اشاره می‌کند که گاهی در خرابات و مکان‌های نابهنجار زندگی می‌کنیم و به نوعی در دام عشق و مستی گرفتار آمده‌ایم. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید دارد که در میخانه‌ای باز به سر می‌برند که در آن باده‌نوشان و عاشقان بی‌حساب می‌گردند و لحظاتی از زندگی را زیر سایه نعمت و خوشی سپری می‌کنند.
هوش مصنوعی: هر فردی به طریقی خاص آرزوها و خواسته‌های خود را در ذهن می‌پروراند یا درباره آینده‌ای امیدوارکننده فکر می‌کند.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه در خیال ما تصویرهایی را به وجود می‌آورند، اما ما نیز برای خود یک پوشش یا نقاب به چهره می‌زنیم.
هوش مصنوعی: در مکان‌های پر از شور و شوق، گویی در حالتی نوشیده و خراب هستم، مرا به زودی به سرنوشت خود می‌کشانند.
هوش مصنوعی: ما عاشق هستیم و عاشق‌ها را بی‌وقفه و بی‌محابا از بین می‌برند، اما در عوض، در محاسبات خود به دقت عمل می‌کنند.
هوش مصنوعی: ما دروازه‌ی میخانه را باز کرده‌ایم و افرادی که خوب نوشیدنی می‌نوشند، مشغول سر کشیدن نوشیدنی‌های خوشمزه هستند.
هوش مصنوعی: سایه‌بان نعمت خدا به گونه‌ای است که در چشم انسان مانند نور خورشید می‌درخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.