لطف سازنده تا عیانم ساخت
رازق رزق بندگانم ساخت
این چنین چون بدن پدید آمد
همچو جان در بدن دوانم ساخت
حکم میخانه ام عطا فرمود
ساقی بزم عاشقانم ساخت
به جمال خودم مشرف کرد
مونس جان بیدلانم ساخت
دنیی و آخرت به من بخشید
واقف از سر این و آنم ساخت
عاشقی کردم و شدم معشوق
گرچه بودم چنین چنانم ساخت
بنده را نام نعمت الله کرد
سید ملک انس و جانم ساخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر نعمات خداوند و ارتباط عمیق انسان با اوست. شاعر از لطف و رحمت خدا سخن می‌گوید که رازق بندگانش است و وجود انسان را به گونه‌ای خلق کرده که مثل جان در بدنش جاری است. همچنین به نعمت‌هایی چون عشق و بزم عاشقان اشاره می‌کند و به جمال الهی مشرف می‌شود. شاعر از دنیای مادی و معنوی برخوردار است و در نهایت به عشق و معشوقی دست می‌یابد و خود را در مقام بنده‌ای می‌بیند که به نعمت الهی نامی دارد.
هوش مصنوعی: محبت خالق باعث شد که من روشن بشوم و روزی‌دهنده نیز روزی بندگان را مهیا ساخت.
هوش مصنوعی: اینطور که بدن به وجود آمد، من نیز مانند جان در آن حرکت و زندگی می‌بخشم.
هوش مصنوعی: ساقی حکم کرد که من در میخانه به سر ببرم و فضایی را برای عاشقان فراهم آورد.
هوش مصنوعی: به زیبایی خودم آراسته شدم و یار دلم را به بیداری و هوشیاری واداشت.
هوش مصنوعی: زندگی و نعمت‌های دنیوی و اخروی را به من عطا کرده‌اند و من از عمق مسائل و واقعیت‌های زندگی آگاهی دارم.
هوش مصنوعی: من در عشق ورزیدن به درجه‌ای رسیدم که خودم به محبوب تبدیل شدم، هرچند که قبلاً وضعیت دیگری داشتم و عشق، مرا از آن حالت به اینجا رساند.
هوش مصنوعی: خداوند با نعمت‌هایش، مرا به خود مختص کرد و به واسطه‌ی وجود سید، به روح و جانم حیات بخشید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.