|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر میگوید که وقتی به مظاهر و موجودات نگاه میکنیم، همه چیز از وجود و جود خدا ناشی میشود. در واقع، همه موجودات به نوعی مرتبط با وجود خدا هستند و هرگونه تفکیک یا غیر بودن در واقعیت وجودی ندارد. بنابراین، هر چه را که میتوان گفت، در نهایت به وجود واحد و بیمانند خدا برمیگردد.
هوش مصنوعی: آنچه که به وضوح دیده میشود، چقدر زیبا و شگفتآور است. وجود آنها ناشی از رحمت و بخشش است و هیچ سخنی نمیتواند حقایق را به طور کامل بیان کند.
هوش مصنوعی: در آن حالت که دیگران وجود ندارد، چگونه میتوان به وجود آنها اشاره کرد؟ حتی اگر به صورت عینی وجود داشته باشند، در چه جنبهای میتوان سخن گفت؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اعیان که نمودند به وجهی چه توان گفت
موجود ز جودند به وجهی چه توان گفت
غیرند از آن وجه که غیرند نباشد
گر عین وجودند به وجهی چه توان گفت
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.