|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات خود را به عنوان درویش و بیچارهای معرفی میکند که اگر به دنبال درویش، دلریش یا آشنا هستید، او همان فرد مورد نظر شماست. او همچنین به بیخودی و بیهویتی خود اشاره میکند و بیان میکند که حتی در حالتی که دنبال کسی بگردید، درویش و بیخویش است و در این وضعیت احساس ناچیزی دارد. بهطور کلی، این اشعار احساس فقر روحی و جستجوی هویت را نشان میدهد.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال درویشی هستی، من همان درویش بیچاره هستم و اگر به دنبال کسی با دلریش میگردی، من همانی هستم که دلش پر از غم و گرفتاری است.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال کسی هستی که به تو نزدیک باشد، من همان آشنا و دوست تو هستم. و اگر به دنبال کسی هستی که بیقید و بدون وابستگی باشد، من هم همان فرد بیخویش و در عذابم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.