باده می نوش و جام را می بین
خلق را مظهر خدا می بین
نعمت‌اللّه را نکو بشناس
دیده بگشا و هر دو را می بین
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
باده می نوش و جام را می بین
خلق را مظهر خدا می بین
نعمت‌اللّه را نکو بشناس
دیده بگشا و هر دو را می بین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نوشیدن باده و لذت بردن از آن دعوت می‌کند و اشاره می‌کند که انسان‌ها مظهر خداوند هستند. او همچنین به شناخت و قدردانی از نعمت‌های الهی تاکید می‌کند و از فرد می‌خواهد که با گشایش چشم‌ها، به این دو حقیقت توجه کند.
هوش مصنوعی: شراب بنوش و به جام نگاه کن، زیرا انسان‌ها را تجلی خداوند ببین.
هوش مصنوعی: خداوند را به خوبی بشناس و با دقت نگاه کن، آن‌گاه هر دو حقیقت را خواهی دید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.