هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به جستجوی گوهری در دل یتیمان اشاره می‌کند و از این می‌گوید که حقیقت و وجود ما از دریا (که نماد عظمت و معانی عمیق است) نشأت گرفته است. او همچنین به جامعیت و یکپارچگی نام‌ها و صفات اشاره می‌کند و می‌گوید که این حقیقت همانند جد ما است. در کل، این ابیات به اهمیت درک عمیق‌تر از هستی و ارتباط انسان‌ها با هم و با حقیقت‌های والاتر اشاره دارند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به جستجوی گوهری در دل یتیمان اشاره می‌کند و از این می‌گوید که حقیقت و وجود ما از دریا (که نماد عظمت و معانی عمیق است) نشأت گرفته است. او همچنین به جامعیت و یکپارچگی نام‌ها و صفات اشاره می‌کند و می‌گوید که این حقیقت همانند جد ما است. در کل، این ابیات به اهمیت درک عمیق‌تر از هستی و ارتباط انسان‌ها با هم و با حقیقت‌های والاتر اشاره دارند.
هوش مصنوعی: به جستجوی گوهر نایابی باش که آن از ماست، زیرا حقیقت و وجود ما از این دریا سرچشمه می‌گیرد.
هوش مصنوعی: همهٔ نام‌ها در او جمع شده‌اند و او همان حقیقتی است که جد ما نیز از آن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر که سرگردان این سودا بود
از دو عالم تا ابد یکتا بود
هر که نادیده در اینجا دم زند
چو حدیث مرد نابینا بود
کی تواند بود مرد راهبر
[...]
من چو لب گویم، لب‌ِ دریا بود
من چو لا گویم مراد الّا بود
چون منی را حد این سودا بود
لاف این حضرت زدن یارا بود
کون جامع جامع اسما بود
مظهر او مجمع اشیاء بود
آفتابی تافته بر آینه
نور او زان نور مه سیما بود
در ازل رندی که با ما باده خورد
[...]
بس لطیف و روشن و زیبا بود
روح قدسی را درو مأوا بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.