باز آن زمان رسید که گلزار گل کند
هر شاخ میوه آرد وهرخارگل کند
عاشق بدو نظر نکند جز ببوی دوست
باغ ار شکوفه آرد وگلزار گل کند
میوه فروش کی خردش بر امید سود
گرموم رنگ داده ببازار گل کند
بربوی وصل دوست درخت امید ماست
شاخی که کم برآرد وبسیار گل کند
با روی همچو روضه شود شرمسار حور
باغ بهشت اگر چو رخ یار گل کند
گرشاه (من) برقعه شطرنج بنگرد
نبود عجب که هردو رخش خارگل کند
در روضه دلی که غم عشق بیخ کرد
کی شعبه محبت اغیار گل کند
کی مستعد عشق شود جان منجمد
هرگز طمع مکن که سپیدار گل کند
آن را که خار عشق فرو شد بپای دل
سرچون درخت میوه ودستار گل کند
بار درخت حالش اناالحق بود مدام
حلاج راکه شعبه اسرار گل کند
بر هر ورق که ذکر جمالش نوشت سیف
شاید که در سفینه اشعار گل کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های بهار و عشق می‌پردازد. شاعر از گلزار و شکوفه‌ها سخن می‌گوید و عشق را به بوی دوست پیوند می‌زند. او همچنین به رابطه میان عشق و امید اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد که درخت امید از وصل معشوق شکوفا می‌شود. در ضمن، شاعر از زیبایی‌های روی یار و اثرات عشق بر دل سخن می‌گوید و بیان می‌کند که درخت عشق نمی‌تواند بدون درد و غم شکوفا شود. به طور کلی، شعر بازتابی از احساسات عمیق عاشقانه و زیبایی‌های طبیعی است که به هم پیوند می‌خورد.
هوش مصنوعی: دوباره زمانی فرارسیده که باغ پر از گل شده و هر شاخه‌ای میوه می‌آورد و هر خار به گل تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: عاشق تنها به خاطر عطر دوست به باغ می‌نگرد، حتی اگر درختان شکوفه بزنند و گل‌ها زیاد شوند.
هوش مصنوعی: فروشنده میوه، وقتی به امید کسب سود بیشتر، میوه‌های خود را با رنگ‌های جذاب تزئین می‌کند و به بازار می‌آورد، طبیعتاً به دنبال جلب نظر مشتریان و فروش بیشتر است.
هوش مصنوعی: بوی وصل دوست مانند درختی است که امید ما را زنده نگه می‌دارد؛ درختی که هر چند کم بار می‌آورد اما گل‌های زیادی می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر چهره‌ای همچون باغ بهشتی داشته باشی، حوریان بهشتی خواهند شد شرمنده از زیبایی و جلوه‌ات، اگر صورت یار گلی باشد.
هوش مصنوعی: اگر شاه در بازی شطرنج به صفحه نگاه کند، جای تعجب نیست که هر دو اسبش گل‌های زشت را از زمین بکنند.
هوش مصنوعی: در باغ دل اگر غم عشق ریشه دوانده باشد، چگونه می‌تواند عشق به دیگران شکوفا شود؟
هوش مصنوعی: هرگز به عشق امیدوار نباش، زیرا روحی که سرد و بی‌جان است، هرگز نمی‌تواند به عشق برسد. مانند درخت سپیداری که نمی‌تواند گل کند.
هوش مصنوعی: کسی که به عشق دچار شده باشد، مثل درختی می‌شود که میوه می‌دهد و گل می‌کارد. دل او پر از زیبایی و جذابیت می‌شود.
هوش مصنوعی: درختی که سنگینی بارش را احساس می‌کند، همواره در حال بیان حقیقت و رازهایی است که او را به شگفتی می‌آورد. این درخت می‌خواهد به گل‌هایش ببالد و رازهای نهفته‌اش را آشکار کند.
هوش مصنوعی: هرکجا که نام زیبایی او نوشته شود، شاید مانند تیری در دلی به یادش بیفتد و شعرها را زیباتر کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.