... همه صحرا ودشت و کوه کشور

بجوش آمد چو دریایی ز لشکر

ز آیین بستن آن کشور چنان بود ...

گرد تو درآمده چنین دریایی

تو راه به یک قطره نبردی جایی ...

... در هر جزوش دو کون پیدا دیدم

چون دریایی بی سر و بی پا دیدم

چندان که برفتم همه دریا دیدم

... گه سرگردان و سرنگون مانده دید

در دریایی که خویش گم باید کرد

چندان که درون رفت برون مانده دید

در دریایی که نه سر و نه پا داشت

هر قطره از او تشنگییی پیدا داشت ...

... گر بر گویم حقیقتش هست دراز

نقشیست پدید آمده از دریایی

وانگاه شده به قعر آن دریا باز

... چون بحر شدی گهر میان جان دار

ور دریایی به جز کفی موج مزن

پس چون دریا گوهر خود پنهان دار

... وز عالم پر جهل گذر خواهم کرد

در دریایی که نه فلک غرقه اوست

چو غواصان قصد گهر خواهم کرد

... برخاسته دل بیخور و خواب افتاده

در دریایی که آنست در سینه ما

جان رفته و تن بر سر آب افتاده

... از ملک دو کون سوزنی بود مرا

در دریایی فکندم از نادانی

... یک قطره ز صد بحر گهر خواهد شد

از دریایی که وصف آن نتوان کرد

جاوید همی آب بدر خواهد شد

گر دریایی ز شور بنشانندت

ور تیز تکی چو مور بنشانندت ...

در عالم محنت به طرب آمدهیی

در دریایی و خشک لب آمدهیی

آسوده و آرمیده بودی به عدم ...

... غواصی را نفس ندارم چکنم

در دریایی فتادهام در گرداب

پروای جواب کس ندارم چکنم

... گر مرد کسیت چند جویی بازش

از دریایی که شبنمی جوید باز

چون دریایی کنار من از جا خاست

کز چشمه چشم لؤلؤ لالا خاست ...

... این طرفه که یک قطره آب آمده است

تا دریایی پرگهرش دست دهد

... وز بحر عیان عین عیانم نرسید

عمری من تشنه بر لب دریایی

بنشستم و قطرهای به جانم نرسید

... همانا قطره تو بود قلزم

تو دریایی و ایشان جمله قطره

تو خورشیدی و ایشان جمله ذره ...

... حقیقت عین دل ماوای تو نیست

تو دریایی و از دریا تو جوهر

نمود خویشتن در اسرار بنگر ...