... زمانه کبود فوجی ز خیل خونریزش

ستاره چه بود موجی ز سیل احساسش

نتیجه امل از همت جهانگیرش ...

... درون چنگ چو بینی حسام بر رانش

به روز وقعه ز بس موج خون برانگیزد

به تیغ تیز تشبه کنی به طوفانش ...

... رمحت خلف عوج نماید به درازی

کش لجه خون موج زند تا به شتالنگ

ابر ازکف جود تو اگر حامله گردد ...

... نشسته من ز بر او چو یک محیط نهنگ

بسان کشتی کش موج سوی اوج برد

به کوه و شخ شده از شهر قرب یک فرسنگ ...

... تو سوده می نشوی گر شوی دوصد فرسنگ

بحار را سم اسب تو سوده موج به موج

جبال را پی رخش تو کفته سنگ به سنگ ...

... چون خانه زنبوران این برشده طارم

از غلغله فوج زند بحر بلا موج

چندانکه نماند اثر از عالم و آدم ...

... تا حشر زمین سبزتر از برگ سپر غم

وز خون دلیران که زند موج به گردون

مینای فلک پر شود از باده در غم ...

... کواکب پس هم فروزان ز مشرق

چو موج پیاپی که برخیزد از یم

تو گفتی کنار منست از جواهر ...

... به چرخ بر زبر ماه نو نمود شفق

چو سرخ می که زند موج و ریزد از لب جام

هلال دید مهم وز انامل مخضوب ...

... مهمان تو هستند به پیکار دد و دام

نشگفت که دریا نزند موج ازین پس

از بسکه جهان یافته از عدل تو آرام ...

... تا زخم زند بر رگ جان نشتر فصاد

تا موج زند از نم خون شیشه حجام

چون نشتر فصاد به تن خصم ترا موی ...

... چون توده های ریگ که از جنبش نسیم

سیمین سرینش موج زند گفتی از سمن

گو چهره اش نگه کن از حلقهای زلف ...

... در نیام نیلگون شمشیر گوهربار او

یا نهان در ظلمت شب موج دریای عدن

جوهرش در تیغ و تیغش در نیام گوهرین ...

... خنجر رخشنده ش از کوهه توسن عیان

یا روان از قله ی کهسار سیلی موج زن

ای چو جنت خلقت اندر جانفروزی مشتهر ...

... چنان که نور درخشنده آفتاب ز روزن

به وقعه فوجش موجی چه موج موج بلاجو

به کینه خیلش سیلی چه سیل سیل بناکن ...

... حلم شه لنگر و تو کشتی و گیهان دریا

ناخدا دهر و بلا موج و حوادث طوفان

ناخدا کشتی بی لنگر را چون آرد

ایمن از موجه و طوفان و بلا و حدثان

خود گرفتم که تو گیهانی انصاف بده ...

... پایت نخراشد ز خار صحرا

کامت نشود تر ز موج عمان

پبدایی و پنهان چو جرم خورشید ...

... هرمژه خاریست در چشمم عجب کاین خارها

سالمند از موج اشک چشم طوفان زای من

مجمرم مانا به پاداشن از آن افروختست ...

... طرفه نظمی نغزتر زین گفته غرای من

تیغ شه گفتا نهنگی بحر موجم کآ مدست

خصم دارا طعمه و دست ملک دریای من ...

... هردم با قلندران نوشد ساغر گران

تا دل عشق پروران دارد غرق موج خون

ور به عتاب خیزیش تا به خطا ستیزیش ...

... از جلو ه رشک نارون از چهره شرم یاسمین

عیدست وپوشد بر شنح جوشن زموج می قدح

کاید بامداد فرح با غازیان غم به کین ...

... جون خمصمش را زحل نعم البد ل بیس المعین

بینی نهنگ صف شکن در موج دریا غوطه زن

در رزم چون پوشد به تن خفتان و درع آهنین ...

... موی زردش به تن آنقدرکه درکهدان کاه

چین به رخسارش از آن بیش که در دریا موج

مایل شهوت از آن بیش که شیطان به گناه ...

... زآتش حباب انگیخته وز جرعه دریا ریخته

می موج زن در مشربه زان موج فوج غم تبه

اندر هلال یکشبه عقد ثریا ریخته ...

... مجلس به خوبی چون ارم زرین پیاله جام جم

زنجیرها بر پای غم از موج صهبا ریخته

خم مریم تهمت زده دوشیزه آبستن شده ...

... رشحی ز سحاب کف او یا که محیطی

موجی ز محیط دل او یاکه سحابی

آنگونه رفیعست رواقش که نماندست ...

... حاشاکه ز الماس چکد لعل مذابی

چون موج زند لجه جود تو نماید

بر ساحت او قبه نه چرخ حبابی ...

... اوست دارا و مراتب از وجود واجدست

کل موجودات راگر اسفل و اعلاستی

عکس و عاکس ظل و ذی ظل متحد نبود یقین

کی توان گفتن که شمس و پرتوش یکتاستی

نسبت واجب به موجودات چون شمست وضوء

نی به مانند بنا و نسبت بناستی ...

... فعل نار آید ز آهن چون از آن محماستی

در تلاطم موج بحر و در تصاعد ابخره

در تراکم ابر وگرد و در تقاطر ماستی ...

... گهی در بر کف موسی ترا گه طلعت یوسف

ز نیل سوده پیچان موج زن دریای نیلستی

گهی در آتش وگاهی میان طشت خون اندر ...