... تا بدانی کیستی رفتی ز دست

با مسافر دزد چون گردید دوست

زاد و برگ آن مسافر زان اوست

گوهر کان هوی جز سنگ نیست ...

... در خم محراب ابروان به امامت

قصر نمازت چه ای مسافر مجنون

کعبه لیلی است قصد کن به اقامت ...

... تو فکر ذوق سفر کن نه فکر زاد سفر

که پیش از آنکه مسافر شوی به زاد رسی

سواد خیمه جانان جمال کعبه ماست ...

... شد آه منت بدرقه راه و خطا شد

کز بعد مسافر نفرستند سیاهی

آهسته که تا کوکبه اشک دل افروز ...